Dit is een leesfragment uit het boek: ‘De Firmant’.
Floris ontdekte gaandeweg steeds meer over het mysterie achter zijn onverwachte ontslag. Hij ging naar Algerije om uit te zoeken wat daar misgegaan was met een contract voor gaslevering aan de Europese markt, ondanks de waarschuwingen van zijn vrouw Henriëtte. Hij had een afspraak met de CEO van het Algerijnse PetroAlg, maar het liep allemaal anders.
Floris bleef besluiteloos staan. Hij realiseerde zich dat hij niet zo moest blijven staan. Dat zou opvallen. Een café binnenlopen dan maar? Verdorie, dat voelde allemaal niet goed. Er was iets mis rond PetroAlg. Iets waarvan hij niet op de hoogte was, maar Ahmet leek er wel van op de hoogte te zijn. Zo’n plotseling ontslag van Omar kon hij nog wel begrijpen. Het was onterecht, daar was hij van overtuigd, maar daarmee nog niet onmogelijk. Die dingen gebeurden in dit soort landen. Hij maakte wel gekkere dingen mee. Maar die busjes en mannen van de geheime dienst kon hij niet plaatsen in het geheel. En waarom vroegen ze naar hem? Waarom was dit een zaak voor de geheime dienst? En wat wist Ahmet hiervan? In ieder geval vond Ahmet het niet nodig om hem ergens over in te lichten. Sterker, het leek erop dat hij Floris liever in onwetendheid liet. Maar waarom? Dat Ahmet achter zijn rug om binnen de Firma allerlei spelletjes speelde, wist hij inmiddels. Maar dit was allemaal nog wel een niveau enger. De geheime dienst van Algerije, daar wilde je ver van weg blijven, dat wist hij wel.
Hij stuurde een WhatsApp naar Rachid: “Wat is er aan de hand?” Rachid reageerde niet meer. Het begon er een beetje op te lijken dat Ahmet hem bewust ergens in liet lopen. Waarom zou hij anders willen verhinderen dat Rachid hem waarschuwde? Zou Ahmet op één of andere manier samenwerken met de geheime dienst? Zou hij zó ver gaan? Het was te ongelofelijk om waar te zijn. Van de andere kant: was niet alles wat hem de laatste tijd overkwam ongelofelijk? Het leek wel alsof hij in een slechte film rondliep. Wat zou de held in zo’n film doen? Vluchten natuurlijk. Zijn telefoon gaf een bliepje. Toch nog een reactie van Rachid: “Geheime dienst zoekt jou – Omar dood – Kom niet.” Het bericht werd meteen weer verwijderd. Dit was zo onwerkelijk. Waarom zou de geheime dienst hem zoeken? Waarvoor waarschuwde Rachid hem? Was het een geluk of een ongeluk dat de afspraak gisteren niet was doorgegaan vanwege die Franse stakingen?
Hij hield een taxi aan en stapte in om naar het vliegveld te gaan. Hij had zijn aktetas met alles wat hij nodig had altijd bij zich. Op zijn hotelkamer lagen wel nog een toilettasje en een vuil overhemd, maar die kocht hij wel weer nieuw. Of hij belde het hotel later wel om zijn spullen te bewaren voor hem. Als de geheime dienst hem zocht, was het dan wel handig om naar het vliegveld te gaan? Daar zouden ze hem dan zeker verwachten. Waarom zouden ze hem eigenlijk zoeken? Het had iets te maken met Omars dood, maar op welke manier? Was hij misschien vermoord en zou het een moordonderzoek zijn? Maar wat had hij daar mee te maken? Hij had een afspraak gehad met Omar die uiteindelijk niet door was gegaan. Hij had hem in feite al een paar weken niet gezien. En verder was hij slechts een externe adviseur van PetroAlg. Zouden ze bepaalde informatie van hem willen hebben over het bedrijf. En kon hij die überhaupt wel geven? Konden ze hem daartoe dwingen? Konden ze hem vasthouden?
En het zat ook niet lekker dat het de geheime dienst was en niet de politie. De geheime dienst in dit land, daar praatte men niet over, maar iedereen was er bang voor. Moest hij wel gewoon naar het vliegveld gaan? Hij had immers uiteindelijk niets te vrezen. Of toch wel? Was het eigenlijk wel mogelijk om ongezien het land uit te komen? Wat waren zijn opties? In ieder geval niet het vliegveld. Hij stuurde Rachid een bericht dat hij onderweg was naar het vliegveld omdat de afspraak met Omar niet door was gegaan en zette daarna zijn PC en telefoon offline en uit. Als ze Rachids telefoon zouden checken dan zouden ze dit berichtje vinden, tenzij Rachid dat ook zou verwijderen. Het vliegveld was de voor de hand liggende optie. Tegen de taxichauffeur zei hij dat hij hem naar het Sheraton Beach moest brengen. Dat was het andere hotel waar ze ook vaak zaten en waar ze hem wel kenden. In zijn hoofd begon zich een plan te ontwikkelen.
